اردیبهشت

 اردیبهشت

جشنهای اردیبهشت

اردیبهشت یا امشاسپند وازه ایی اوستایی است .نماینده اشویی و راستی و درستی و پاکی است 

ایرانیان باستان در این جشن همه لباس سفید میپوشند و به اتشکده ها یا درب مهر میرفتند .و گروهی به ستایش اهورامزدا میپرداختند و از او خواهان تندرستی و پیروزی بودند  چون این ماه را ماه نگهبانی همه اتشهای جهان میدانستند امروزه نیز به دشت و بیابانها میروند و برای تندرستی از اهورامزدا میخواهند و دعا و نیایش میکنند

خرداد

 خرداد

جشنهای خورداد

این جشن از خورداد و ماه خورداد بزگزار می شود . برابر تقویم کنونی زرتشتیان روز چهارم ماه خورداد می شود و خورداد به چم و معنی رسایی و کمال و تندرستی است در عالم مادی نگهبان اب چشمه ها و رودخانه ها و غیره میباشد و زرتشتیان در کنار دریا و کشتزارها میروند و ستایش اهورامزدا را بجا میاورند .و با شادی از اهورامزدا میخواهند که بارندگی فراوان بشود و کشتزارها و درختان از کم ابی در امان بمانند و به شادی و سرور میپردازند 

چم به معنای ماه کمال و رسایی گندم و برخی میوه ها میباشد و به این سبب این ماه را ماه خورداد مینامند .

تیر

 تیر

جشنهای تیرگان

تیر یا تشتر به معنای فرشته یا ایزد اب است 

جالب است که ایرانیان باستان نام هر ماهی را برابر نیاز حانداران روی زمین میگذاشتند که جایه بسی افتخار را دارد که نیاکان ما دارای چنین دانشی بوده اند 

این چشن یکی از بزرگترین جشن ها به حساب میاید که به چندین روش ان را پرپا میکردند .

در این جشن تا چند روز قبل از برپایی حشن برون و درون خانه رو گردگیری و جاروب میکردند و بامداد روز تیرماه همه اب تنی میکردند و لباس تمیز میپوشیدند ،تار نازکی که از ابریشم هفت رنگ بود به دست میبستند و در روز باد ایزدی بعنی چس از ده روز از دست باز میکردند و به باد میسپردند .

در این ماه اب پاشون داشتند ،در این جشن که پر از شادی بوده به زمانی برمیگردد که چند سالی باران نمیباریده و بعد از باران باریدن مردم اب باران را روی هم میریختند و شادی میکردند ،این اتفاق در زمان فیروز شاه اتفاق میافتد 

هچنین اتفاقهایی که در این ماه میافتند تیراندازی مشهور ارش کمانگیر است که سرزمین مادریمان با رها کردن تیر از کمان مشخص میشود

مرداد

 مرداد

    جشنهای مرداد یا امردادگان 

معنی امرداد در اوستا = امرتاته یا بی مرگی میباشد. اگر الف امرداد را برداریم به معنی نیستی و مرگ و دیو میدهد پس بهتر است این واژه را درست تلفظ کنیم.

این امشاسپند در عالم جسمانی نگهبان نباتات و روئیدنی ها میباشد نیاکان ما جشنی را بر پا میکردند که افراد عرق در شادی بودند ،برپا کردن این جشن در فصل گرما اغلب برای رسیدن میوه ها بوده است

شهریور

 شهریور

جشنهای شهریورگان 

در اوستا شهریور = خشره وئریه یعنی تمام خواسته ها و دستورات باید بر اساس راستی و خواسته های اهورامزدا باشد

شهریورگان در عالم جسمانی پاسبانی فلزات با اوست

در این روز افراد به اتشکده ها میرفتند و به درگاه اهورامزدا ستایش و نیایش میکردند و درخواست فراوانی میکردند که هنوز هم در بین زرتشتیان رواح دارد

در این ماه میوه ها برداشت میشود و چون در برابر طبیعت میباشد کشاورزان انرا ماه شهریورگان مینامند

مهر

 مهر

جشنهای مهرگان 

شانزدهمین روز از مهر را مهرگان مینامند جشن مهرگان همانند جشن نوروزگان دارای بزرگی و عظمت و شکوه در بین ایرانیان باستان بوده است

جشن مهر که در اوستا میترا نامیده میشود و به معنی نور و خورشید و عهد و پیمان میباشد در باستان این جشن را میترا گاتا میگفتند که بعد ها به ان مهرگان گفتند .

یکی از سنتهایی که رسم بوده قربانی کردن گوسفند بود که گاتها از ان جلوگیری کردن و کسانی را که باعث کشته شدن جیوانات سودمند می شوند را نفرین کرده و اعتقاد بر این داشتند چظور اهورامزدا حیوانات سودمندی را افریده و مردم انرا برای خود اهورامزدا قربانی میکنید ؟

اهورامزدا خشنودی اهورامزدا از این است که راستگو درستکردار باشیم و زندگی شاد داشه باشیم .

راستی و درستی را پیشه خود سازیم تا گرفتار رنج و سختی نشویم

آبان

 آبان

جشنهای آبانگان

دهم ابان مصادف با چهارم ابان جشن ابانگان رو برگذار میکردند .ابان به معنی ابها میباشد و نیاکان ما همانند خوردادگان لباس سفید و تمیزی میپوشیدند و در کنار جویبار میرفتند و با سرودن و ستایش اهورامزدا خواستار بارش باران میشدند تا کشتزارها در امان باشند و با شادی و خوشی روز را به پایان میبردند .

آذر

آذر

جشنهای آذرگان

اذر ماه برابر با سوم اذر ماه کنونی جشنی را برپا میکردند و با لباسی تمیز وارد اتشکده ها میشدند و به پرستش اهورامزدا میپرداختند و درخواست تندرستی و شادکامی و پیروزی میکردند .در این فصل ،سرما شروع می شود و با اتش سرما را از خود دور نگه میدارند همچنان که درختان با بخواب رفتن خود را از سرما دور نگه میدارند.

دی

 دی

جشنهای دیگان 

دی ساده شده دتوشو یا دادار و افریدگار است و در بعضی نامه های اوستایی اغلب بجای اهورامزدا به کار رفته است

در این روز های جشن به اتشکده میروند و ستایش اهورامزدا بجای میاورند و درخواست تندرستی و شادکامی و پیروزی مینمایند زیرا انرا دی نامگذاری نموده اند .در این ماه چهار بار جشن گرفته می شود روزهای دی به اذر ،دی به مهر،دی به دین ، در این روزها ایرانیان باستان روز استراحت و شستشو و ستایش بدرگاه اهورامزدا بوده ،تعطیل میکردند که بعد جمعه جای انرا گرفت .

بر همه واجب است تا اهورامزدا را ستایش کنند تا شادی و تندرستی و پیروزی را فراموش نمیکنن به این خاطر این ماه را ماه نیایش بدرگاه اهورامزدا مینامند

بهمن

 بهمن

جشنهای بهمنگان 

این جشن در روزهای دوم بهمن ماه زرتشتیان و بیسا و ششم دیماه کنونی برگزار می شود

بهمن =امشسپند نگهبان و نگهدارنده گوسفندان و چهار چایان سودمند است. سر بریده چارپایان در این روز برای زرتشتیان گناه است حتی دیگران هم اگر در این روز ببرند از خوردن گوشت ان خود داری کنید .

اعتقاد بر این دارند که خوردن گوشت در این روز بی احترامی به بهمن امشاسپندان کرده اند و مردم در این روز به اتشکده ها میروند و ستایش و نیایش اهورامزدا بجا میاورند.و از اهورامزدا میخواهند تا بارندگی فراوان بشود تا دشت و دمن سرسبز و خرم شود تا گوسفندان از ان بهره ببرند و از هر گونه بلا در امان باشند و کشاورزان در این ماه زمینهای خود را برای کاشتن میوه ها اماده میکنند و بدرختان امادگی برای بارور شدن میدهند

دهم بهمن ماه زرتشتیان جشن سده برپا میکنند جشن سده از زمان پیدایش اتش برای ما به یادگار گذاشته شده است و روایت ایرانی انرا به هوشنگ شاه پیشدادی نسبت میدهند .

اسفند

 اسفند 

جشن های اسفندگان  

این حشن روز سپندارمزد از ماه اسفند بنا بر سالنامه زرتشتیان برابر با بیست و نهم بهمن ماه است سپندارمزد یا فرشته پاسبان زمین و پشتیبان زنان درستکار و پارسا و شوهر دوست میباشد .

در گذشته این روز حشن مخصوص زنان بود و مردان برای زنان هدایایی میگرفتند که هنوز هم ادامه دارد

سپندارمزد که واژه اوستایی ان سپنتا ارمئیتی است به معنای مهر و فروتنی میباشد .این ماه در عالم مینویی نشانه مهر و دوستی میباشد و در این ماه گوسفندان بیشتر زایمان میکنند و کشاورزان کشت میوه ها مانند خربزه و هندوانه و پیاز و غیره میپردازند و روز جشن را در کنار زمینهای خود بشادی و سرور میپرداختند که در حال حاظر هم بعضی از زرتشتیان مرسوم میباشد